Roccamorice Eremo di San Bartolomeo

Eremit San Bartolomeo jest jednym z najbardziej spektakularnych i znanych eremów celestyńskich w Majelli. Został wzniesiony około 1250 roku na istniejącej już budowli przez papieża Celestyna V. Charakteryzuje się koloryzacją całkowicie homogeniczną do skał, które go otaczają. Kościół oraz dwa małe pomieszczenia przeznaczone dla eremitów wznoszą się nad skalistym balkonem, do którego prowadzą cztery schody: jeden na północ, składający się z 30 nieregularnych stopni wydrążonych bezpośrednio w skale, jeden na południe, również wydrążony w skale, ale dłuższy i nieregularny, a następnie dwa pośrodku balkonu, z których jeden pełnił funkcję Scala Santa. Kościół ma na swojej fasadzie ślady fresku przedstawiającego, w dolnej części, monstrancję, a w górnej części dwa obrazy z Chrystusem i Matką Boską z Dzieciątkiem. Wnętrze jest oświetlone przez drzwi-okno. Wzdłuż lewej ściany znajduje się małe źródełko wody, które, przez rynnę, spływa na zewnątrz kościoła, znikając w skale. Woda ta, uznawana za świętą, po zmieszaniu z wodą ze źródła znajdującego się pod eremem, jest zbierana w kropielnicy.