Châtillon-Coligny, Cepoy

W zeszłą niedzielę, gdzieś w głębi Nièvre, między Bourbon-Lancy a Decize, koszmarny odcinek z podjazdami i zjazdami, upał, 25 km przy maksymalnie 15 km/h – a nawet podchodzenie pieszo + zrezygnowany włączam podcast – to była jedyna taka sytuacja podczas trasy – o życiu Jeana Geneta – drobny szczegół, który się liczy... Z daleka widzę na drodze mężczyznę, około trzydziestki, bez koszulki, bardzo opalonego, bez butów, jakieś klapki, krótkie spodenki, plecak i prosty rower górski. Zdejmuję słuchawki, witam go wzrokiem. Pusty wzrok, żadnej odpowiedzi. OK... Piękna twarz, dzika, z brodą w kozią bródkę, blond włosy związane w koczek. Jadę 10 minut przed nim, myśląc, że powoli go zostawię w tyle. Błąd – koleś wyprzedza mnie na pierwszej trudności i znika. Trzymam go jeszcze chwilę w zasięgu wzroku, ale w końcu znika. (Na podjeździe jem jeżyny, jestem wykończony – ale to nie ma znaczenia). Zapominam o facecie. Dziś, 5 dni później, na Loing, na ścieżce za zakrętem przy moście, na zjeździe, spotykam tego samego faceta! DOKŁADNIE TAK SAM !!!!! Ta sama poza, to samo nastawienie, ta sama odpowiedź na mój entuzjastyczny salut: BRAK REAKCJI – NIC!!!!! Oczywiście odwracam głowę, by go widzieć dłużej. Co za facet! Zostawiam ci pole do własnych wniosków. Pogadamy później. Jestem pod wrażeniem...