82 - Da Opicina a Sistiana

Położony nad Morzem Adriatyckim, Karst jest środowiskiem łączącym różne ekosystemy, śródziemnomorski i środkowoeuropejski, o rzadkiej wartości ze względu na swoją unikalność krajobrazową i dziedzictwo historyczno-kulturowe. W tym kontekście znajdują się również tradycyjne „osmizze”, oznaczone wzdłuż drogi gałązką, miejsca, w których sprzedaje się i konsumuje wino bezpośrednio w lokalach lub nawet w piwnicy producenta. Słowo osmizza pochodzi ze słoweńskiego osiem i oznacza osiem, a odnosiło się do okresu otwarcia trwającego osiem dni, który magistrat przyznawał rolnikom. W 1784 roku wydano dekret cesarski, który zezwalał każdemu na sprzedaż żywności, którą sam wyprodukował, w każdym okresie roku, pod warunkiem że trwało to przez ograniczony czas. Najlepszymi porami na podziwianie krajobrazu Krasu są wiosna, a szczególnie jesień, kiedy kontrast kolorów podkreśla piękno naturalnego otoczenia. Z pętli tramwajowej w centrum Opiciny kierujemy się ul. Nazionale w stronę Słowenii. Po około 700 metrach skręcamy w prawo, podążając za wskazaniem w kierunku Monrupino. Gdy dotrzemy do Zolla-Col, postępujemy zgodnie z brązowymi wskazówkami do Sanktuarium, gdzie można zatrzymać się na placu, aby cieszyć się widokiem na zieleń i morze. Cofamy się na kilkadziesiąt metrów i skręcamy w prawo, wjeżdżając na wąską asfaltową drogę w dół. Na rozwidleniu skręcamy w lewo i wracamy na Stradę Provincjalną 8, z której podążamy za tablicą wskazującą Repen. Droga znów zaczyna się wznosić; kierujemy się w stronę Sagrado i Rupinpiccolo, a potem do Sgonico. Zanim się tam dostaniemy, po lewej stronie w oddali można rozpoznać charakterystyczny trapezoidalny kształt Sanktuarium Monte Grisa oraz morze w tle. Przed ratuszem Sgonico, na stopie, skręcamy w prawo i kontynuujemy w kierunku Sales i Samatorza. Przy wjeździe do Samatorzy, po prawej stronie, widać kościółek Świętego Ulryka. Po przejściu przystanku autobusowego skręcamy natychmiast w lewo, a po przejechaniu 600 metrów skręcamy w prawo. Stąd śledź wskazania do Ternova, a następnie skręć w stronę San Pelagio i Malchina. Po przejściu przez Precenico docieramy do Malchiny, a z Malchiny kierujemy się w stronę Ceroglie.

Zachwycająca sekwencja miejscowości, usytuowanych na Krasie, wśród winnic, oliwek, ogrodów i typowych murków. Obszar bogaty w osmize, w którym można spróbować doskonałych produktów regionalnych. Z Ceroglie zostawiamy z prawej strony kapliczkę, aby następnie skręcić tuż za nią w lewo; na skrzyżowaniu skręcamy w prawo i kierujemy się do Sistiany, przez Stradę Provincjalną 4. Przechodzimy pod torami kolejowymi, a chwilę później przechodzimy przez wiadukt, który prowadzi nad autostradą. Po dotarciu do dużego skrzyżowania w Sistiana, śledzimy wskazania w kierunku Monfalcone. Bardzo szybko docieramy do Duino; skręcamy od razu w lewo, aby przejść obok wejścia do zamku, skąd kontynuujemy w kierunku portu. Wracamy tą samą drogą, która doprowadziła nas do morza i wracamy na główną drogę (Statale 14). Stąd kierujemy się w stronę Triestu, podążając za wskazaniami Strada Costiera – Miramare. Po około kilometrze zaczyna się jedna z dróg uznawanych za jedne z najpiękniejszych na świecie, wybrzeże, wspaniały dostęp do Triestu.

Widok na zatokę i spojrzenia na miasto w oddali, z Zamkiem Miramare, który robi szlachetną zapowiedź, to widok, który warto delektować się “en souplesse”. Przechodzi się przez krótką naturalną galerię. Wybrzeże, lekko opadające, prowadzi z powrotem na poziom morza. Niedługo po zamku zaczyna się nadmorska promenada Barcola, tętniąca latem życiem dzięki tysiącom ludzi. Triest jest coraz bliżej; w kilka minut, po przejściu pod Latarnią Zwycięstwa, docieramy do spektakularnego Placu Jedności Włoch, największego placu w Europie z widokiem na morze.