Formia - Neapel

Wciąż jest raczej płasko i dobrze mi idzie. Unikam autostrady i wybieram mniej uczęszczaną drogę wzdłuż wybrzeża, ale im bardziej zbliżam się do metropolii Neapolu, tym bardziej rośnie również ruch. Nie chcę dotrzeć do celu na dzień zbyt późno, więc zatrzymuję się tylko na krótko. Komitet powitalny składający się z lekko ubranych ciemnoskórych kobiet otacza drogę nadmorską, a widać także zauważalnie wielu ciemnoskórych ludzi. Wielu imigrantów z Afryki Północnej osiedla się w aglomeracji neapolitańskiej. Będziemy musieli przyzwyczaić się do tego obrazu również w Niemczech. Wczesnym popołudniem docieram do północnej granicy Neapolu. Próbuję nawigować przez dżunglę miejską z pomocą Google Maps. Szybko jednak zdaję sobie sprawę, że to dla mnie nie przybliża do hotelu zarezerwowanego przez HRS, ponieważ strefa jest zamknięta dla rowerów. Zniechęcony się poddaję i wynajmuję taksówkę. Tuż przed zapadnięciem zmroku docieram do hotelu. Po obowiązkowym prysznicu kupuję trochę prowiantu w małym supermarkecie i wkrótce kładę się spać. Jeszcze raz muszę stwierdzić, że wielkie miasta mi nie odpowiadają.