Bei 30° und Ostwind nach drüben

Zaczynamy przy kontenerze. W dół do Renu i przez most Renu w górę oraz przez Westhoven Ensen do Gremberghoven (pod siedmioma mostami). Wiatr wschodni jest ledwo odczuwalny jako wiatr przeciwny, ponieważ jesteśmy chronieni przez zabudowę. Za Heumarem robi się zielono i cieniste. Raz w prawo, raz w lewo i jesteśmy na Rösrather Straße – zmiana na wzniesienie. Ścieżka rowerowa jest całkiem w porządku, stale się wznosi i jest bardzo zacieniona.

Przez Stümpen zygzakiem docieramy na most autostradowy na bardzo wartościowy krajobrazowo i leśny szlak przez Stephansheide, Hasbach i Schefferei do Wahner Heide.

Kiedy już stamtąd wyjdziemy, trafiamy na drogę okrążającą lotnisko (dla mnie to Panzerstraße). Panowie, teraz jest tylko jedna rzecz do zrobienia: łańcuch na całkowitym prawo na około 10 km. Wiatr mocno pcha, a kto nie wydaje okrzyku radości (szczególnie na zakręcie w prawo przed tor wyskokowy) jest całkowicie nieczuły. Na mysim szlaku zabawa się kończy, ale wiatr z tyłu jest nadal obecny. Skręcamy w lewo w Hirschgraben, a potem z powrotem w mieście. Frankfurt jest dość pozbawiony uroku, ale przynajmniej ma ścieżkę rowerową.

Na "Kentucky schreit ficken" skręcamy w lewo na mój ulubiony ADP. Na końcu w lewo na ścieżkę rowerową. Pod mostem od razu zmień bieg, bo są 20 m z dużym procentem. Minęliśmy Gremberger Wäldchen (uwaga: w niedzielę często jest tam zamknięta brama) do Siegburger. W prawo i znów w lewo zagłębiamy się w miasto Poll i jedziemy wzdłuż Renu aż do północnego wjazdu na most Rodenkirchener. Pokonanie tego nie powinno być problemem po tej trasie. Wracając do domu, nie bierzemy najkrótszej drogi, ale jedziemy przez Marienburg i Bayenthal do Alteburger/Container.

Podsumowanie: Cpt. Slow czuł się dość szybko z około 3 godzinami (powrót z ADP był w rzeczywistości wyciszeniem się) – co nie znaczy nic – i bardzo mu się podobało.