Mama & Papas Tuor Spuren der Erinnerung

Kochani przyjaciele rowerowi, znów mnie swędzi w lędźwiach i czas wyjść na łono natury. Leje jak z cebra, wiatr wieje od siodła, okulary są zaparowane, nic nie widzę, potrzebne są wycieraczki. Konie na pastwisku mają na sobie płaszcze, a ja nadal mam na sobie krótkie spodenki, ale mam na sobie ocieplane majtki, tylko dętki są jeszcze suche. Tę trasę przejeżdżaliśmy prawie co niedzielę z naszymi rodzicami. Mama zawsze przygotowywała kosz piknikowy, a zawsze odpoczywaliśmy w Mückenbrook na ławce (jedyna, która nie jest skorumpowana), więc zaczęliśmy to robić również z naszymi dziećmi. Auto, telefon, smartfon, komputer, obce słowo.