2019-26 Riom-ès-Montagnes to Aurillac

W 2019 roku odbyliśmy samodzielną wycieczkę turystyczną trwającą nieco mniej niż 2 miesiące, od połowy września do początku listopada.

Dzień 26 - Z Riom-ès-Montagnes do Aurillac

Jazda drogą D3 była piękna, mimo że jest to stosunkowo ważna droga. Ruch był niewielki i cieszyliśmy się podjazdami i zjazdami. Wspinaczka na Col d'Entremont (1210 m) była stosunkowo łagodna z tej strony, ze stromizną dość łagodną.

Po dotarciu do D139, która łączy się z D3 kilka kilometrów przed Murat, skręciliśmy i znaleźliśmy piękną drogę łączącą się na południe z Laveissière oraz drogę (D439) biegnącą równolegle do N122.

W Fraisse-Haut, które jest trochę na zachód od Laveissière przy D439, znaleźliśmy boczną, nienumerowaną drogę, która biegła równolegle do N122 przez kilka kilometrów. Korzystając z tej wąskiej, jednokierunkowej, chałupniczej drogi (choć na szczęście asfaltowanej), mieliśmy piękny, ale bardzo, bardzo wymagający podjazd, który zaprowadził nas ponad most kolejowy i ostatecznie z powrotem do N122, niedaleko od tunelu Lioran. Myślę, że to był pierwszy raz podczas tej wycieczki, kiedy faktycznie użyłem najniższego biegu w moim rowerze turystycznym. Nie próbowaliśmy przejechać przez tunel (prawdopodobnie jest to zabronione dla rowerzystów), zamiast tego wspięliśmy się dalej drogą D67 do Col de Cère na wysokości 1294 m, mijając po drodze kilka ośrodków narciarskich. Planowaliśmy użyć innych mniejszych bocznych dróg po Col de Cère, aby unikać jazdy po N122 na większości pozostałego dystansu do Aurillac, ale podjazd startujący z Fraisse-Haut był tak trudny, że uznaliśmy, że musimy zostać na N122, aby mieć pewność, że dotrzemy do Aurillac przed zmrokiem. (Z powodu zeszłej nocy zmiany czasu związanej z końcem czasu letniego, oboje myśleliśmy, że mamy o godzinę mniej światła dziennego. Nie zmieniłem czasu na naszych komputerach rowerowych.) W każdym razie, z kilkoma wyjątkami, większość pozostałej trasy do Aurillac była zjazdem, a pierwsze kilometry po ponownym dołączeniu do N122 z D67 były świetnym zjazdem. Ogólnie rzecz biorąc, N122 nie była zła, ponieważ krajobraz jest świetny, a ruch nie był duży aż do około dziesięciu kilometrów od Aurillac. Miał także od czasu do czasu pobocze. Przyjechaliśmy do Aurillac około dwóch godzin przed zachodem słońca, więc nie było problemów z czasem.