Via Verde Tajuña - La Alcarria

26 marca 1916 roku uroczyście otwarto odcinek Orusco-Mondéjar linii kolejowej Madryt-Niño Jesús do Alocén. Budowa tej wąskotorowej (metrowej) linii kolejowej rozpoczęła się w 1886 roku i była realizowana etapami aż do dotarcia do Alocén w 1921 roku, chociaż infrastruktura niemalże sięgała do Cifuentes. Kilka lat po dotarciu do Alocén rozpoczęto zamykanie odcinków. Pierwszy zamknięty odcinek to Sacedón-Alocén 12 lipca 1946 roku, a dziesięć lat później zamknięto kolejny aż do Orusco, czym zakończono funkcjonowanie linii w prowincji Guadalajara. Ostatecznie kolejka przetrwała do 1997 roku na odcinku między kamieniołomem Cornicabra a Vicálvaro jako kolej kopalniana do przewozu wapienia dla cementowni Pórtland Valderribas. To krótkie podsumowanie ukazuje również krótkie istnienie linii, która miała na celu połączenie Madrytu z Aragonem. Obecnie stała się częścią linii metra 9 oraz, pomiędzy Arganda a Ambite, trasą zieloną (Vía Verde). Ten odcinek nazywa się Vía Verde del Tajuña i jest dobrze przygotowany do pokonywania pieszo, rowerem lub na wózku inwalidzkim. Odcinek Mondéjar - Pozo de Almoguera - Yebra stanowi VIA VERDE TAJUÑA - LA ALCARRIA. To nowy szlak, który po raz trzeci bierze udział w krajowej akcji, więc wiemy, że jest wiele do poprawy. Nawierzchnia nie jest dostosowana, więc są miejsca, gdzie tłuczeń utrudnia przejazd, nie jest przystosowana dla osób niepełnosprawnych, a część trasy przebiega drogami rolniczymi (patrz mapa). Mamy nadzieję, że wkrótce to zostanie poprawione, abyśmy mogli cieszyć się tymi terenami. Przemierzanie tego szlaku na wiosnę, przez winnice, gaje oliwne i pola zbóż tworzące otwarty, pagórkowaty krajobraz usiany plamami roślinności śródziemnomorskiej, to rozkoszowanie się wyjątkowym środowiskiem. Na koniec warto wspomnieć o odcinku od Mondéjar do granicy wspólnoty autonomicznej Madrytu. Przebiega on przez dąbrowę i ma wiele odcinków wykopów. Nadaje się do przejścia pieszo lub na rowerze, choć z trudnością, gdyż w niektórych miejscach leżą kamienie spadłe ze zboczy. Wysiłek wynagradza możliwość słuchania wielu gatunków ptaków lub obserwowania jednej z trzech występujących tam orchidei, jak również wielu innych gatunków botanicznych, zwłaszcza jeśli trasa jest pokonywana w kwietniu i maju, czyli w najlepszym okresie, by cieszyć się pełnią uroku tych miejsc.