Słowiński Park Narodowy – Gardno, Czołpino, Kluki

Z Poddąbia przez Rowy, brzegem jez. Gardno, potem Dołgie Małe, Dołgie Wielkie, przecinając kanał łączący Gardno i Łebsko do latarni w Czołpinie. Z latarni widok na jez. Łebsko i wydmy. Droga do Czołpina lasem, komarami i po gruncie. Ostatnie dwa kilometry przed Czołpinem ścieżka pełna wykrotów, korzeni i błota. Kręta. Nic przyjemnego.

Potem przez Smołdziński Las do Kluk, gdzie stary cmentarz z żelaznymi krzyżami z ceramicznymi tabliczkami oraz Skansen Wsi Słowińskiej. Powrót przez Łokciowe, stamtąd wzdłuż kanału szlakiem żółtym do Smołdzina. Przy drodze galeria rzeźb – niesamowita, bo w polach. Warto się zatrzymać przy każdej, robią niesamowite wrażenie: skąd, dlaczego tu, ile ich jest?

W Smołdzinie jest muzeum parku narodowego, a także można wspiąć się na Rowokół (ja tego nie zrobiłem, ale góra Rowokół jest widoczna niemal z całej trasy i warto dopełnić trasę wizytą na niej. Potem Gardna Wielka, Czysta – tu miała być zagroda kowala (szachulcowa). Coś było chyba, ale nie wiem, czy chałupy ktoś nie otynkował. Jeśli nie, to nie znalazłem. W Gąbinie pałac. W Objaździe pałac i gorzelnia za nim. Ładna. Pod Machowinko trzeba się chwilę wspiąć, za to z Machowinka do Poddąbia droga niemal cały czas w dół.