Zachęceni opowieściami o pięknie naszych ojczystych górek
postanowiliśmy w ostatni weekend lipca wybrać się na przejażdżkę w okolicach
Jeleniej.
Start w Marciszowie, azymut - Jezioro Pilchowickie. Ekipę wyprawy,
po raz pierwszy (mamy nadzieję, że nie po raz ostatni) urozmaiciła osoba
pięknego Andrzeja (kiedyś brał omkę i metkę jednocześnie, co widać na jego
zdjęciach w galerii). Po wyruszeniu z Marciszowa szybko okazało się, że nasza
zaplanowana trasa prawie pokrywa się z międzynarodowym szlakiem rowerowym ER-6,
więc dla ułatwienia postanowiliśmy jechać zgodnie z nim. Po przejechaniu kilku
kilometrów naszym oczom ukazał się ręcznie wypisany znak kierujący na magicznie
brzmiące kolorowe jeziorka. Szybko nabraliśmy ochoty na ich zobaczenie, a że
miejscowy podsklepowy udzielił nam szybkiej informacji o odległości do nich (2
km), śmiało zboczyliśmy z obranego szlaku. Po 2,5km czekało na nas nie lada
wyzwanie - pdjazd taki, że d… płuco urywało, w połowie już prowadziliśmy nasze
maszyny. Oczywiście się opłacało, bo czekające na nas widoki były warte wysiłku
– kolorowe jeziorka okazały się NAPRAWDE KOLOROWE! [śmiech piszącego te bzdurki]. Droga powrotna z kolorowych jeziorek
była jedną z przyjemniejszych części wyprawy…ostry zjazd, kamienisto -
asfaltowy, na którym pędziliśmy ponad 60
km/h. Mimo komarów i much między zębami każdy z nas miał
banana na twarzy, czego wyrazem była goła dupa Rysika uwieczniona na jednym ze
zdjęć. No dobrze, ale wróćmy na nasz szlak… kierujemy się w stronę Janowic
Wielkich, jedziemy malowniczą trasą głównie wzdłuż rzeki Bóbr, wśród mnóstwa
zieleni, lasów i pól.
Jechało nam się łatwo i przyjemnie, chyba zbyt łatwo i
przyjemnie, dlatego jeden rower postanowił nam skomplikować nieco zadanie i
złapał kapcia. Posilając się zimnym piwkiem, szybko zregenerowaliśmy wehikuł i
uciekając przed strażnikiem zamku, pod którym naprawialiśmy koło udaliśmy się w
dalszą część podróży. Za Jelenią Górą czekała na nas bardzo malownicza trasa
niestety połączona z deptakiem dla „pedastrianów”. Liczne podjazdy i zjazdy
sprawiały nam wiele radości do momentu spotkania na swojej drodze ścierki do
podłogi w postaci małego Yorka (strzeżcie się właściciele małych kłębków
sierści, niebędących na smyczy, bo następnym razem nikt z nas nie będzie przed
nimi hamował i zmieli je w szprychach)…w wyniku tegoż nieszczęsnego spotkania
Andrzej zabawił się w lot nad kukułczym gniazdem z lądowaniem na głowie…a
raczej kasku. Szkody: połamany ochraniacz mózgu i otarcie na ramieniu. Ale nie
ma tego tamtego, Andrzej jest twardy chłop i po zdezynfekowaniu razy i
wymienieniu kilkudziesięciu pomysłów na tortury małego pieska pojechaliśmy
dalej. Oczywiście nie ma lekko i gubimy trasę lądując w szczerym polu, na
dodatek Endrju (Gipsom) przebija dentkę gwoździem w 4 miejscach… zestaw
naprawczy znowu idzie w ruch i po chwili odnajdujemy szlak. Po przejechaniu
kilku kilometrów asfaltową drogą stopień trudności trasy szybko się zwiększa… kostka
brukowa, szuter, kamienie, błoto, wystające korzenie, lawa, setki androidów,
sprawiały tyle samo radości, co i kłopotu z ich pokonaniem. Wszyscy jak jeden
wylądowaliśmy w kałuży pełnej błota. Strudzeni, ale szczęśliwi docieramy do
celu i głównej atrakcji naszej wycieczki - tamy w Pilchowicach. Wśród roju os
wypijamy zimne piwko i wracamy cały czas asfaltową drogą do Jeleniej Góry. Mogę
tylko dodać, że Andrzej jak się później okazało, od momentu kraksy jechał z silnie
potłuczoną ręką, na którą po prześwietleniu w szpitalu we Wrocławiu, został
nałożony gips. Pierwsza wycieczka nowego członka naszej bandy dostarczyła nam
naprawdę dużo rozmaitych atrakcji. Oby w przyszłości było ich jak najwięcej…no
może bez roztrzaskanych kasków :)
