Watermolenroute

Vanuit het noorden of het oosten bekeken vormt de Zwalmstreek de toegang tot de Vlaamse Ardennen. De streek en de gemeente danken hun naam aan het riviertje de Zwalm, dat in de buurt van Vloesberg ontspringt en in Nederzwalm in de Schelde uitmondt. Samen met haar bijriviertjes heeft de Zwalm vormgegeven aan een landschap met tal van kleine valleitjes. De gemeente Zwalm ontstond bij de fusieoperatie van 1977 door de samenvoeging van twaalf dorpen: Beerlegem, Dikkele, Hundelgem, Meilegem, Munkzwalm, Nederzwalm-Hermelgem, Paulatem, Roborst, Rozebeke, Sint-Blasius-Boekel, Sint-Denijs-Boekel en Sint-Maria-Latem. De watermolens in het stroomgebied van de Zwalm hebben een geschiedenis die tot bijna tien eeuwen oud is. De oorspronkelijke molens werden gebouwd onder impuls van de abdijen van Sint-Baafs (Gent) en Sint-Salvator (Ename). Eeuwen lang waren ze de enige industriële activiteit. Vandaag spelen de overblijvende molens een belangrijke rol in het toerisme en in een aantal ervan zijn eetgelegenheden ondergebracht. Een fiets met meerdere versnellingen is aanbevolen voor deze route. Wie met een fiets zonder versnellingen de Molenberg wil beklimmen, zal waarschijnlijk de voet aan de grond moeten zetten, tenzij er een nieuwe Lucien Van Impe is opgestaan. Tijdens de verkenning van de vallei van de Zwalm, een zijriviertje van de Schelde, fiets je voorbij zeven watermolens. Verspreid in het landschap zie je ook tal van imposante hoeven met namen als Hof ter Weyleghem of Grootveldhoeve. Misschien maken de rustige dorpjes die in het landschap verspreid liggen, nog meer indruk. Hun aanwezigheid wordt vaak pas voor het eerst verraden door het opdoemen van een kerktorentje.