Do przejechania pierwszej części tej rasy, tj. zdobycie górskiej „Ostoi” Jodłów w masywie Śnieżnika położonej powyżej 830 m n.p.m., skłonił mnie kolega Michał Książkiewicz w numerze 3/2013 Rowertour-u. Końcówka tego 11 kilometrowego podjazdu ma 13%, a więc było ciężko. Wycieczkę tę, rozpoczynamy w Roztokach Bystrzyckich. Tu nawierzchnia jest dobra, a powyżej Goworowa, nawet bardzo dobra. Tu też rozpoczyna się naprawdę podjazd. Na szczycie, obok leśniczówki jest miejsce gdzie można odpocząć i nacieszyć się wspaniałym widokiem na góry Bystrzyckie. Zjazd w dół jednak nie jest łatwizną. Nawierzchnia drogi jest w takim stanie, że trzeba bardzo uważać, aby nie stracić równowagi lub nie uszkodzić roweru i trzeba mocno wciskać hamulce. Na końcu zjazdu wjeżdżamy do Międzylesia. W centrum miasteczka znajduje się zamek, którego początki sięgają XIV . Na północnym krańcu Międzylesia skręcamy w lewo, na drogę 389. Tu rozpoczyna się „ Autostrada Sudecka”, nigdy niedokończona droga, która w zamyśle przedwojennych budowniczych miała biec wzdłuż całych Sudetów. Zdążono wybudować jej tylko dwa fragmeenty, ten i drugi, między Świeradowem Zdr. i Szklarską Porębą, z Zakrętem Śmierci. Na zboczu Żelaznej Góry, zgodnie z poleceniem Michała, ponownie odkrywamy wspaniałe widoki, tym razem na Masyw Śnieżnika. Za wsią Różanka skręcamy w lewo, droga wspina się coraz wyżej. Ten fragment „Autostrady” ma głównie znaczenie turystyczne, wynikiem czego, w tym wypadku jest fatalny stan drogi. Za Gniewoszowem droga wypłaszcza się. To najwyższy punkt w tej okolicy 746 m n.p.m. Dalej mijamy Przełęcz Nad Porębą 690 m n.p.m. i trawersem, wokół g. Jagodnej i Sasanki, dojeżdżamy do przeł. Spalona 811 m n.p.m. znajduje się tu schronisko Jagodna. Po chwili odpoczynku, ruszamy dalej kilkaset metrów w dół, do rozwidlenia drogi, teraz skręcamy w lewo. Tu stroma droga ma idealną nawierzchnię, i tylko ostre zakosy nie pozwalają rozwinąć nadmiernej prędkości obowiązującej w terenie zabudowanym. Uwaga! Tuż za ostatnim domem wsi Spalona, droga nagle zamienia się w dziurawy, kamienisty, leśny dukt z wieloma ostrymi zakrętami. Po dotarciu do krzyżówki skręcamy w prawo. Teraz jedziemy dość dobrym asfaltem. Jesteśmy we wsi Młoty. Wieś ma od kilkudziesięciu lat zakaz rozbudowy, ponieważ w 1975r., rozpoczęto i nie dokończono budowę elektrowni szczytowo – pompowej. Po budowie pozostała dziura w skale i ładne oczko wodne. Teraz na chwilę wjeżdżamy do Bystrzycy Kłodzkiej, aby po krótkim odpoczynku ruszyć dalej. Ponieważ droga od wsi Młoty, niestety, skręciła na wschód i nie można kontynuować naszej podróży centralnie, przez Góry Bystrzyckie, w dalszą trasę proponuję skierować się wzdłuż tego masywu. Dzięki temu towarzyszą nam piękne widoki tych gór. Do Polanicy Zdr. wjeżdżamy ładnymi serpentynami. To ładne uzdrowisko, które już kiedyś odwiedziłem w czasie innych wycieczek. Tą trasę kończymy w Kłodzku, do którego proponuję, drogę o małym, lokalnym ruchu przez Stary Wielisław. Tuż przy samym przejeździe linii kolejowej Kłodzko – Kudowa Zdr., odnajdujemy ciekawą malutką budowlę - kapliczkę. Moją uwagę zwrócił wyrzeźbiony w piaskowcu orzeł w koronie na elewacji. To dość dziwne zważywszy, że polski nie było tu przez kilka stuleci. Tablica, która jest obok wyjaśnia, że kapliczka ta upamiętnia miejsce śmierci piastowskiego Księcia Jan z Ziębic, który zginął tu w bitwie z Husytami w 1428r. i mimo upływu czasu i kilku państwowości, miejsce o było zawsze poświęcone jego pamięci. Kotlinę Kłodzką zjeździłem już na kilka sposobów, lecz dalej odkrywam nowe miejsca, które warto przejechać rowerkiem. Polecam.
