Dookoła Polski 10 dzień (Golińsk-Wyszków?) )

10 dzień

Środa 13.07.2011 !!!

Dystans 153.2km

Czas 9.15 godz.

V śr. 16.5 km/h

V max 57.7 km/h

<span> </span>

To miał być ostatni trudny górzysty etap podczas mojej wyprawy.

Był trudny wyczerpujący, można rzec hardcorowy.Jak w dobrym horrorze napięcie rosło(zmęczenie też) z każdą godziną a meta to już Htchcock.

Początek lekki, łatwy i przyjemny <span> </span>do Krzeszowa.

Na miejscu zwiedzanie okazałej, nawet bardzo, bazyliki.

Po obejrzeniu i kilku zdjęciach<span> </span>ruszam<span> </span>w kierunku Kamiennej Góry.

Dalej po drodze do Kowar trudny podjazd i jak to zwykle bywa rewelacyjny zjazd.

Ale najtrudniejszy był następny z Piechowic do Szklarskiej Poręby Dolnej.

Krótki ale nachylenie + upał =masakra!!!

Jak wjechałem to wypiłem w sklepiku na miejscu 2 mineralne.

W części wspinaczki towarzyszył mi miejscowy cyklista. Trochę mi zazdrościł wyprawy a ja jemu, że jedzie bez takiego jak mój majdanu.

Potem zaliczam kolejny podjazd, jadąc do Świeradowa. Po drodze słynny „zakręt śmierci”.

Za Świeradowem skręcam w kierunku Nowego Mesta i ostatni raz wjeżdżam do południowych sąsiadów.

Niestety podczas całego etapu upał dawał się mocno we znaki a w Czechach to już chyba kulminacja tegoż.<span> </span><span> </span>

Ruch drogowy też bardzo duży.

Zmęczony zauważam<span> </span>drogowskaz do pola namiotowego.

Na miejscu okazało się, że właścicielem jest Holender, który ustalił zaporowe, jak dla mnie, ceny. Gdybym miał więcej szczęścia(ale to był 13) to następny dzień w ramach promocji miał być darmowy.

Gdybym jednak wiedział jak ten dzień skończy się, to mimo wysokich opłat na bank zostałbym. Trudno głupi Jarek po szkodzie ;)

Wjeżdżam do Bogatyni, później Turoszów. Drogi w remoncie ruch ogromny a miejsca na nocleg brak.

Po zjechaniu z głównej drogi ląduję w Wyszkowie, który jak mówili miejscowi, nie tonie. To kolejna reminiscencja muzyczna

Przy sklepiku rozmowy i jedna złota myśl „jak siedzisz w domu to niczego prawdziwie pięknego nie zobaczysz”.

Mieszkańcy kończący dzień piwkiem wytłumaczyli jak jechać.

Niestety, zabłądziłem i ponieważ zbliżał się wieczór zaczęło kropić, rozbiłem się na hałdzie, usypanej przez kopalnie węgla brunatnego.

To chyba najdziwniejsze miejsce biwakowe podczas wyprawy.

Na poprawę humoru kisielek przygotowywany w namiocie, bo zaczęło lać rzęsiście.

A<span> </span>w nocy<span> </span>to już konkretna burza z wiatrem i piorunami!

Na szczęście (w<span> </span>tych nieszczęściach) namiot wytrzymał.