Pi臋kno Gór Izerskich pozna艂em ju偶 wcze艣niej, kilkakrotnie w臋druj膮c pieszo ze 艢wieradowa Zdrój do Jakuszyc i Szklarskiej Por臋by i to te w臋drówki nak艂oni艂y mnie do poznania te góry z poziomu siode艂ka rowerowego. Swoj膮 wycieczk臋 rozpocz膮艂em przy dolnej stacji gondoli na Stóg Izerski. Postanowi艂em jednak nie korzysta膰 z gondoli, ale spróbowa艂em zmierzy膰 z najbardziej stromym podjazdem na terenie polski, wed艂ug oblicze艅 Micha艂a Ksi膮偶kiewicza w nr. 7/2011 miesi臋cznika Rowertour. Aby odnale藕膰 t膮 drog臋, nale偶y, od wyci膮gu pojecha膰 dalej na zachód i po kilkuset metrach, przed parkingiem skr臋ci膰 w lewo. W艂a艣ciwy podjazd rozpoczyna si臋 za skrzy偶owaniem z drog膮 biegn膮c膮 z uzdrowiska Czerniawa Zdrój. To prawda, jak opisuje Micha艂, droga tu staje d臋ba. Wed艂ug Jego oblicze艅, najbardziej stromy kilometr tego podjazdu ma 艣rednie nachylenie 18%, a najostrzejsze odcinki 100 metrowe maj膮 nachylenie 25%. Tu, od patrzenia na drog臋, boli kark od zadzierania g艂owy do góry. Na odcinku dwóch kilometrów, niema ani jednego miejsca, gdzie cho膰 na chwil臋 mo偶na odpocz膮膰 i przesta膰 peda艂owa膰. Micha艂, je艣li to pokona艂e艣, to wielki szacun. Ja nie jestem „góralem”, ale typowym turyst膮 i pokona艂em ten podjazd, chyba tylko w miejscach, gdzie nachylenie jest nieco mniejsze, ale i tak odczu艂em to do艣膰 mocno.(Wg mapy wydawnicta Plan "Góry Izerskie" 1:20000 z 2012r, podjazd ten nosi nazw臋 "Katorga",hmm...,co艣 w tym jest.) Po krótkim odpoczynku przy schronisku, rozpocz膮艂em w艂a艣ciwe podró偶owanie po szlakach Gór Izerskich. Aby to zrobi膰, musia艂em powróci膰 kilkaset metrów w dó艂 i na pierwszym rozjedzie skr臋ci艂em w lewo, obje偶d偶aj膮c ca艂y Stóg Izerski i dojecha艂em do prze艂臋czy 艁膮cznik. Nast臋pny odcinek trasy pokona艂em tzw. Drog膮 Telegraficzn膮, mijaj膮c przy drodze ruiny drewnianego schronu. Po oko艂o czterech kilometrach szutrowej, równej drogi dojecha艂em do Polany Izerskiej, by艂ej osady Drwale. Nast臋pnie ju偶 asfaltem 500 m. na po艂udnie i dotar艂em do 13, szlaku rowerowego Rowerowej Krainy. Tym szlakiem postanowi艂em pokona膰 dalsz膮 cz臋艣膰 swojej wycieczki. Teraz skr臋ci艂em w prawo. Je艣li do tej pory turystów spotyka艂em do艣膰 cz臋sto, to tu nie napotka艂em prawie nikogo przez kilka kilometrów. Uwa偶am, 偶e odcinek wokó艂 góry Krowia Kopa to najwspanialszy fragment tego szlaku. Pi臋kne lasy, oczko wodne na Kozim Potoku i oczywi艣cie sam Kozi Potok, budz膮 zachwyt. Ten fragment trasy ( Droga Borowinowa),ko艅czy si臋 przy Chatce Górzystów. Dalej przez drewniany mostek przemierzam Hale Izerskie. Po prawej stronie sennie przep艂ywa Izera. Informacja dla niezorientowanych, od Chatki Górzystów do schroniska Orle(4,5km), przy drodze ustanowiono kamienie z symbolami planet Uk艂adu S艂onecznego w skali 1: 1 000 000 000, z oczywist膮 proporcj膮 odleg艂o艣ci mi臋dzy planetami. Przed schroniskiem szlak 13 dzieli si臋 na dwie trasy. Postanowi艂em zobaczy膰 tu wspania艂y prze艂om Izery i mostek graniczny z Czechami ( wariant 13). Droga na tym odcinku jest kamienista i stroma, a ze zbocza góry Granicznik rozlewaj膮 si臋 niewielkie strumyki, co sprawia, 偶e zjazd jest do艣膰 niebezpieczny. Wariant trasy 13, biegnie dalej po czeskiej stronie. Ja wybieram wariant po polskiej stronie i wracam. Tu偶 przy schronisku Orle szlak 13A skr臋ca w prawo (brak oznakowania). Tu równie偶 turystów nie u艣wiadczysz. Tylko lasy i wspania艂e widoki gór. Po kilku kilometrach docieram do najbardziej wysuni臋ty na po艂udnie punkt tej trasy, w tym miejscu te偶 , szlak 13 wraca na polsk膮 stron臋. Jest tu dawne przej艣cie graniczne do Czech. 0,7 km na po艂udnie st膮d po艂o偶ona jest dzisiaj Czeska osada Mytliny. Jeszcze po wojnie by艂a to Polska osada Tkacze. Po regulacjach granicznych w 1947 r. przekazana stronie czeskiej. Jestem w po艂owie swojej wycieczki. Teraz czeka st膮d d艂ugi( 3.5 km), kamienisty podjazd a偶 do Dzia艂u Izerskiego. Na krzy偶ówce nale偶y skr臋ci膰 w prawo i ju偶 asfaltem zje偶d偶amy do Jakuszyc, a w艂a艣ciwie prze艂臋czy Szklarskiej. Jakuszyce to zimowa stolica nart biegowych w Polsce. Teraz czeka mnie nast臋pna wspinaczka po kamienistej drodze. Po kolejnych 2 km docieram do Rozdro偶a pod Cich膮 Równi膮. Po prawej stronie mijam najwy偶sz膮 cz臋艣膰 Gór Izerskich to Wysoki Grzbiet. Po ostrym nawrocie w lewo, w Jagni臋cym Jarze droga biegnie stromo w dó艂. Na kolejnym rozdro偶u szlak skr臋ca w prawo, a po mostku na Potoku Zielnik, kolejna wspinaczka. Na szcz臋艣cie to ostatni ci臋偶ki podjazd. Jestem ju偶 zm臋czony. Trakt ponownie doprowadza mnie na Polan臋 Izersk膮. Tu te偶 ko艅czy si臋 Izerska 13. Jest tu miejsce, gdzie mo偶na odpocz膮膰, ale jest jesie艅, s艂o艅ce szybko zachodzi, a do ko艅ca wycieczki jeszcze zosta艂o kilka kilometrów. Zjazd do 艢wieradowa Zdrój szlakiem rowerowym ER 2 jest wr臋cz szalony. Trzeba bardzo uwa偶a膰, aby nie przekroczy膰 pr臋dko艣ci. W sumie wycieczka bardzo udana. Je艣li lubisz przyrod臋, wspania艂e widoki, du偶a amplituda podjazdów, to Izery nadaj膮 si臋 do tego doskonale.
