Kampinoski Park Narodowy - pętla II : Piaski

Cel - przejazd Kampinoskim Szlakiem Rowerowym (zielony) – część II - środkowa (odc. północny i południowy).

Rozpoczęcie trasy z parkingu leśnego w okolicach Piaski Królewskie, Nowiny w kierunku wschodnim wzdłuż zielonego szlaku pieszego (Północny Szlak Krawędziowy). Początek trasy drogą leśną  – trochę piasku i szuter - do przejechania nawet trekkingiem. Na rozwidleniu opuszczamy szlak pieszy skręcając w lewo. Przejeżdżamy przez miejscowość Nowy Wilków do Leoncina (droga asfaltowa). W Leoncinie neogotycki kościół z XIXw., a na cmentarzu drewniana kaplica z XVIII oraz groby polskich żołnierzy z 1939r. Dalej trasa prowadzi razem z żółtym pieszym Szlakiem im. Aleksandra Janowskiego drogą asfaltową, która wkrótce po wejściu do lasu przechodzi w szuter (ubita czarna ziemia). Wkrótce szlak pieszy skręca w prawo a nasza trasa prowadzi na południowy wschód łącząc się po dłuższym czasie z niebieskim szlakiem pieszym (Północny Szlak Leśny im. Teofila Lenartowicza). Po drodze widoczne w lesie mogiły polskich żołnierzy z 1939r. Po wyjeździe z lasu droga zmienia się na asfaltową i wkrótce docieramy do miejscowości Cybulice Duże, Cybulice i Czeczotki. Kampinoski Szlak Rowerowy opuszczamy w okolicy Małocic, kierując się asfaltem do miejscowości Wiersze przez Wrzosówkę i Brzozówkę. Po drodze napotykamy żółty pieszy Szlak im. Powstańców Warszawskich. Dojeżdżając do kościoła skręcamy w lewo kierując się na południe wzdłuż żółtego szlaku. Wkrótce opuszczamy asfalt i wjeżdżamy do lasu. Po dłuższej jeździe docieramy do kładki nad Kanałem Zaborowskim. Wkraczamy na tereny bagienne i z tego co zaobserwowałem dalsza jazda podczas deszczowych dni oraz szczególnie na wiosnę nie jest możliwa – ścieżka z pewnością jest wtedy zalana. Jadąc dalej po dłuższej chwili dojeżdżamy do skrzyżowania szlaków pieszych (pomnik zamordowanych żołnierzy AK) i skręcamy w prawo opuszczając żółty szlak. Trasa prowadzi bez szlaku drogą asfaltową na zachód w kierunku miejscowości Łubiec, gdzie wracamy na Kampinoski Szlak Rowerowy żegnając jednocześnie asfalt. Po niedługim czasie jedziemy wzdłuż czerwonego szlaku pieszego (Główny Szlak Puszczy Kampinoskiej). W okolicach wiaty krótki odcinek piaszczysty (może 20m) do przejechania tylko na szerokich oponach. Dalszy odcinek trasy zaczynający się za wiatą uważam za najciekawszy na trasie i jednocześnie najładniejszy fragment Kampinoskiego Szlaku Rowerowego. Podjazdy i zjazdy to jest „to co najbardziej lubią tygrysy”. W międzyczasie trasa nasza łączy się także z niebieskim szlakiem pieszym (Południowy Szlak Krawędziowy). W okolicach Zamczyska opuszczamy czerwony szlak pieszy a po chwili także niebieski i Kampinoski Szlak Rowerowy. Kierujemy się bez szlaku do miejscowości Górki. W międzyczasie droga zamienia się w asfaltową. Mijając po drodze kościół w Górkach dojeżdżamy do skrzyżowania szlaków i tablicy upamiętniającej potyczkę żołnierzy polskich z Niemcami w 1939r. Kierujemy się bez szlaku w lewo przez Cisową Górę. Jadąc napotkanym niebawem niebieskim szlakiem pieszym (Północny Szlak Leśny im. Teofila Lenartowicza) docieramy wkrótce do parkingu.